ΜΙΚΗΣ ΘΕΔΩΡΑΚΗΣ..ΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΒΙΝΣΚΥ

Μπορεί ο ίδιος ο Μίκης να λέει οτι η 9 η Συμφωνία τού Beethoven τον συμάδεψε για πάντα, όμως οι επιδράσεις του Στραβίνσκυ είναι πασιφανείς στα δύο μεγάλα Ορατόρια, το Αξιον Εστί καί το CANTO GENERAL . Eiδικότερα στο σε χώρα μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύομαι, η ορχήστρα και το πιάνο παραπέμπουν στην Συμφωνία σε τρία μέρη τού Στραβίνσκυ. Αυτό δεν σημαίνει οτι το συμφωνικό έργο τού Μίκη υπολείπεται απο εκείνο τού διάσημου Ρώσου μεταρυθμιστή. Σε μία σπάνια φορά πού ο κ.ΛΑΜΠΡΆΚΗΣ επέτρεψε την απ ευθείας μετάδοση συμφωνικής συναυλίας παρακολούθησα τον συνθέτη να διευθύνη μια απο τίς Συμφωνίες του. Την εβδόμη . Ηταν ενα εργο πού μονον εκείνοι οι ευφυείς που ειναι εξοικιωμένοι με το έργο του Μάλερ, του Βεμπερν , του Μπέργκ ισως , θα μπορούσαν να αντιληφθούν γρήγορα και να ενθουσιαστούν.Μια λαμπρή βραδυά.Ελπίζω οι Μεγαρίτες(εννοώ τους ανθρώπους τού μεγάρου μουσικής) να εχουν διασώσει τα ανεκτίμητα αυτά κειμήλια και να τα κυκλοφορήσουν κάποτε σε dvd για να μπορέσουν οι ενδιαφερόμενοι να μελετήσουν το έργο αυτού του γίγαντα της μουσικής.Στην ζωντανη καταγραφή της συναυλίας του στην Βαυαρία, τού μπαλλέτου του Αλέξης Ζoρμπάς , δίνει μια συνέντευξη ΣΤΟΝ AUGUST EVERDING, οπου αναλύει περίπου το ύφος και το στύλ της μουσικής του. Εκείνο που βγαίνει απο την συνέντευξη είναι οτι ο Θεοδωράκης- μουσικός καθαρά και ξάστερα συμφωνικος_χρησιμοποίησε τα λαικά όργανα για να μπορέσει να επικοινωνήσει με τις μεγάλες λαικές μάζες των οποίων το αυτί δεν ήταν εξοικειωμένο να ακούσει συμφωνική μουσική με την γνωστή μεχρι το 1950 έννοια του όρου.Το αποτέλεσμα ήταν να γεννηθούνμεγάλα έργα , τα οποία παραμένουν ΕΘΝΙΚΉ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ, μιάς και οι μεγαλύτεροι Ελληνες ποιητές μελοποιήθηκαν και το έργο τους εγινε γνωστὀ στον πολύ κόσμο.Κάθε προσπάθεια τακτοποίησης η μάλλον ταυτοποίησης και ένταξης σε σχολές και τεχνοτροπίες του έργου του, είναι ανώφελη και κουραστική. Δεν αφορά στο ευρύτερο κοινό πού χρησιμοποίησε την τέχνη και την μουσική του για να εκφρασθεί στίς δυσκολότερες για το πρώτο ώρες της πορείας του στον χρόνο. Στο έργο του ΑΛΕΞΗΣ ΖΟΡΜΠΑΣ μπόρεσα να διακρίνω ενα δαιμόνιο συνθέτη, εναν βαθύ γνώστη των ορχηστρώσεων και γενικότερα της τεχνικής της ορχήστρας. Ο ΜΙΚΗΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΥΠΗΡΞΕ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΖΟΡΜΠΑ.........